Ψυχούλες ήταν κι έζησαν...

 

‎(Τα χιόνια που παγωμένα κρέμονται σαν σπαθάκια,
μπροστά στο Χουλιαρόσπιτο: oι ψυχές των παλιών
νοικοκυραίων που κατεβαίνουν να επιθεωρήσουν το
γρέκι τους,όξω απ' το παραθύρι...
Ώσπου να λειώσουν και να ποτίσουν τις
στράτες που εδιάβηκαν ζωντανοί...
Για να ματαγυρίσουν
με το επόμενο χιόνι...) 

ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΗΤΑΝ ΚΙ ΕΖΗΣΑΝ . . .

Ψυχούλες ήταν κι έζησαν
ψυχούλες κι εχαθήκαν'
ψυχούλες που σχωρέθηκαν
και σύννεφα γενήκαν

κι άσπρο χιονάκι ανάλαφρο
και λυγερές νιφάδες
κι εγύρισαν στο γρέκι τους
κάτω στους Χουλιαράδες.

Μαχαίρι οι μνήμες οι παλιές,
σπαθάκια στο μυαλό τους.
Σπαθάκια κρέμονται κι αυτές
'μπρός στο παράθυρό τους.

Θα λειώσουν.Θα ποτίσουνε
τις στράτες που διαβήκαν.
Ψυχούλες ήταν κι έζησαν
ψυχούλες κι εχαθήκαν'.

χ'λιαράς-25/8/2010-λεύτερη Πίνδος