Στη γέφυρα στο Τσίμοβο

 

 (Το νερό...Η ζωή...Τα γεφύρια...Ο χρόνος που όλα τα καταλύει...Η μοίρα του ανθρώπου, η μοίρα η βαριά...)

ΣΤΗ ΓΕΦΥΡΑ ΣΤΟ ΤΣΙΜΟΒΟ
Μια νύχτα, η μοίρα η βαριά,

η μοίρα του ανθρώπου,
κατέβαινε απ' τα βουνά
και πάαινε όπου-όπου.

Στη γέφυρα στο Τσίμοβο,
στου ποταμού τη δίνη,
δίνει νερό τ' αλόγου της,
πίνει νερό κι εκείνη

και στρώνει φύλλα και κλαριά
να κοιμηθεί να γείρει
μα τόσο που 'τανε βαριά,
γκρεμιέται το γεφύρι

και πέφτει στα βαθιά νερά
μαζί με τα τσιμέντα,
τ' ανθρώπου η μοίρα η βαριά
η σκοτεινή η αφέντρα.
........................................
Σαράντα τρεις την τράβαγαν ,
σαράντα τρεις χαθήκαν'.
Τη μοίρα την ανθρώπινη,
στη στράτα τους τη βρήκαν.

χ'λιαράς-19/8/2010-λεύτερη Πίνδος