Όπου χειμώνας κι έλατα ( Αντώνης Μπενέκος :Τ' άστρου ο αγωγιάτης)

 

.(..Τούτος ο βουνίσιος Χουλιαριώτικος τόπος, μες στην τόση του ομορφιά, μαζί με τους τραγουδιστάδες, τους ήρωες και τους
αξεπέραστους μαστόρους-λαϊκούς τεχνίτες, έβγαλε
και λογοτέχνες, σαν τον Αντώνη Μπενέκο που κόπιασε
 για τη μόρφωση των ελληνόπουλων, τόσο σαν λογοτέχνης , όσο και σαν παιδαγωγός.Ακούραστα, ακόπαστα κι ανιδιοτελώς.)
Τ' ΑΣΤΡΟΥ Ο ΑΓΩΓΙΑΤΗΣ

Όπου χειμώνας κι έλατα,
σαν βράχο μες στο χιόνι
και τον Μπενέκο,δίπλα τους,
βλέπω τον κυρ-Αντώνη.

Το δάσκαλο, τον άνθρωπο,
τ' άστρου τον αγωγιάτη*,
που γύρναγε απ' τους ουρανούς
με μια αγκαλιά γιομάτη

χρώματα, λάμψεις, σύννεφα,
-πλουμίδια ένα κι ένα-
για να τα φκιάσει το πρωί,
η τίμια του η πένα

γράμματα και σπουδάματα,
γράμματα-φεγγαράκια
να ταξιδέψουνε στο Φως,
δάσκαλοι και παιδάκια.

Τίμια πένα παναπεί
να γράφτεις με το αίμα
και να λαλείς σαν το τρελό
τ' αηδόνι μες στο ρέμα,

για την αυγή, το μέρμηγκα,
τ' άστρο και τον τσοπάνη
και για τον πετροκότσυφα
στου κυνηγού την κάννη.

Τίμια πένα παναπεί,
άμα τη χερακώνεις
να γράφτεις όπως έγραφτε
και γράφτει ο κυρ-Αντώνης.
............................................
Όπου Τζουμέρκα κι έλατα,
σαν ήλιο μες στο χιόνι
και τον Μπενέκο,δίπλα τους,
βλέπω τον κυρ-Αντώνη.

Το δάσκαλο το Χουλιαρά,
τον κομψολογογράφτη,
που 'χει την πένα τίμια
και παιδικό το μάτι.

Τίμια πένα παναπεί
να γράφτεις με το αίμα
και να λαλείς σαν το τρελό
τ' αηδόνι μες στο ρέμα,

για την αυγή, το μέρμηγκα,
τ' άστρο και τον τσοπάνη
και για τον πετροκότσυφα
στου κυνηγού την κάννη.

Τίμια πένα παναπεί,
άμα τη χερακώνεις
να γράφτεις όπως έγραφτε
και γράφτει ο κυρ-Αντώνης.

χ'λιαράς-7/9/2010-λεύτερη Πίνδος

(Ο τίτλος "Τ' άστρου ο αγωγιάτης", από το διήγημα "Οι αγωγιάτες" του χωριανού μας δάσκαλου,λογοτέχνη και παιδαγωγού Αντώνη Μπενέκου που διδασκόταν