Στην Πλακανίδα

 

Στη φωτογραφία αποπάνω :Ο δρόμος στην Πλακανίδα...

(ΠΛΑΚΑΝΙΔΑ=ΠΛΑΚΑ-ΝΙΔΑ=ΠΛΑΚΑ τ' ΝΙΔΑ=ΠΛΑΚΑ του ΝΙΔΑ=ΠΛΑΚΑ του λεωΝΙΔΑ=η ΠΛΑΚΑ του ατρόμητου Σπαρτιάτη πολέμαρχου λεωΝΙΔΑ με τους τρακόσιους του...
Απ' εδώ (απ' την Πλακανίδα), απ' την καρδιά της ανυπόταχτης γης των Μολοσσών και των Τζουμερκιωτών κλεφτών, αρματολών κι ανταρτών -αργότερα- έβγαλε μέσα απ' το χώμα,ΠΛΑΚΑ ο λεωΝΙΔΑς και λογάριαζε σημειώνοντας με το κοντύλι, τους αμέτρητους Πέρσες
που έναν-έναν ξάπλωναν νεκρούς στα στενά των Θερμοπυλών, οι 300 Σπαρτιάτες του...)

...η αποπάνω ..ετυμολόγηση ..της Πλακανιδας, από κάποιον παλιό σ'χωρεμένο θυμόσοφο γέροντα Χ'λιαρά



Στην ΠΛΑΚΑ-ΝΙΔΑ

Mε δυο φαριά αράβικα
και θαλασσί πουκάμισο,
την Πλακανίδα διάβηκα
κι εβγήκα στον Παράδεισο...

Μια Τρίτη που 'χα αναδουλειά
κι εβγήκα πάνω στα βουνά.

Στα σύννεφα στον ουρανό,
σωρό μπιστούρες πέρασα,
λόγκο δεν είδα και βουνό,
γκιώνη δεν καλησπέρισα.

Λόγκο δεν είδα και βουνό,
τι να 'κανα στον ουρανό;

Ρακί δεν ηύρα , ούτε κρασί,
μονάχα αγγέλους κι ωσαννά.
-Κουνήσου δόλιο καμουτσί,
πίσω να πάν' τα ζωντανά.

Ρακί δεν ηύρα, ωρέ παιδί μ' ,
μόνο αγίους και Χερουβείμ.

Στην Πλακανίδα, τα φαριά
σαν Φάντομ προσγειώθηκαν,
γαράφες δώδεκα ρακί
ήπια κι απογειώθηκα...
...........................................
Μια Τρίτη που 'χα αναδουλειά
κι εβγήκα πάνω στα βουνά,
στην Πλακανίδα με ρακί
γύρισα κι ουρανό και Γη.

30/8/2010-λεύτερη Πίνδος