Άραχθος

 

‎(...Ο Άραχθος ...Και το μοιριολόι του που όλο χάνεται στη θάλασσα...
...Κι όλο γεννιέται απ' την αρχή...Κι αιώνες τρέχει κάτω απ' το χωριό...
...Άλλο ποτάμι κάθε φορά...Άλλα νερά...Άραχθο το λέμε εμείς, πάντα...)

AΡΑΧΘΟΣ
 "-Αρ-αχ !αρ-αχ ! αρ-αχ ! κι αχ-ά !" ,
βαριομοιρολογά
ο φουκαράς ο Άραχθος
στη μέση στα βουνά,

με δέκα πετρογέφυρα
γιορντάνι στο λαιμό
και μύρια αστροφεγγίσματα
πετράδια στον αφρό...

"-Αρ-αχ !αρ-αχ ! αρ-αχ ! κι ωχ-ώ !
κορμάκι μ' δροσερό,
που θα σε φάει η θάλασσα
και τ' αρμυρό νερό!

Αρ-αχ !αρ-αχ ! αρ-αχ ! κι ωχ-ώ !
να 'μουν αντράκι νιό,
να χτίσω κάστρο γύρω μου
να φτάνει ως το Θεό,

σαν τα Τζουμέρκα ολόιδιο
μεγάλο κι αψηλό
να μη με φτάνει η θάλασσα,
με τον ωκεανό!

Δροσιά στον κόσμο στάλαξα,
μα θα με φάει η θάλασσα.

Να 'χα ποδάρια ν' ανεβώ
στο πιο ψηλό βουνό,
μακριά απ' τις μαυροθάλασσες,
κι απ' τ' αρμυρό νερό.

Αρ-αχ !αρ-αχ ! αρ-αχ ! κι αχ-α !,
γεια σας βουνά μ' πλα-τύ-ρ-αχ-α . . ."

χ'λιαράς-2009-λεύτερη Πίνδος