Απ' τη ζερβή μεριά σου λες εννιά,
πεντέμιση απ' τη δεξιά σου μόνο,
τρελό ρολόι του πεύκου, του θρασκιά,
ρολόι βουνίσιο που αψηφάς το χρόνο
και μοναχά την πέτρα τη γερή
τη χθόνια προσκυνάς τη γκρίζα αφέντρα
και τον μερακλωμένο τον πιοτή
απ' τ' Αη-Δημήτρη το ιερό δυο μέτρα,
που χαιρετάει τον πλάτανο κρυφά
και κοινωνάει με παγωμένο ζύθο,
στο μαξιλάρι μ' όνειρα γλυκά
τον πόθο ν' ανταμώσει και το μύθο
κι η ώρα να 'ναι εφτά και να 'ναι εννιά
κι οχτώμιση και πέντε κι όσο θέλει
και ποταμίσια ανάσα η χαρά
και μυρωμένο ο ζέφυρος καρβέλι
και τριζονάκια οι πότες παλαβά
κι αηδόνια οι ομορφούλες κι οι ξενύχτες
να σφάζονται απ' τον Έρωτα γλυκά
ψηλά στους τρελαμένους σου ωροδείχτες.
...................................................................
Κι η ώρα να 'ναι πάντα ώρα βουνού
κι αλήτη ώρα κι ώρα ερωτιάρη
κι ώρα -σαν φέγγει- υπόκλισης Θεού
στο γίγαντα το μεροκαματιάρη.
Άγγελος
Σάββατο βράδυ , 4 Αυγούστου
Χουλιαράδες, στην πλατεία...το ρολόι
του χωριού, σε πείσμα του πανδαμάτορα χρόνου,
σημαδεύει 9 στη ζερβή του ένδειξη και 5.30 στη δεξιά του,
κι ας είναι 11.30, νύχτα τ' Αυγούστου, με την πλατεία
γιομάτη κόσμο να κοινωνάει με μπύρα
και μ' έναν μερακλωμένο πιοτή(δεξιά στη φωτογραφία),
δυο μέτρα απ' τ' Αη-Δημήτρη το ιερό ,να χαίρεται
κι αυτός τον παγωμένο ζύθο...
